رابطه ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله ای با استرس شغلی در پرستاران

مقدمه: پرستاران به علت انجام وظایف حرفه ای خود دچار بحران های اضطراب و استرس می شوند و همین امر، سطح کیفیت خدمات آنان را کاهش می دهد. بنابراین با شناخت رفتار های مقابله ای پرستاران می توان تاثیر استر س های شغلی را بر اساس ویژگی های شخصیتی آنان کاهش داد. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله ای با استرس شغلی در پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود که در سال1391 انجام شد. 108 پرستار از بخش های مختلف بیمارستان های دولتی در شهر همدان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند. بوسیله پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نئو با ضریب آلفای کرانباخ به ترتیب برای روان نژندی، گشودگی در تجربه، وظیفه مداری، توافق پذیری و برونگرایی ، 82/0 ، 69/0 ، 76/0 ، 73/0 و 70/0، سبک های مقابله ای لازاروس با ضریب آلفای کرانباخ برای زیرمقیاس مقابله‌ مستقیم70/0، فاصله گرفتن61/0، خود کنترلی70/0، حمایت طلبی اجتماعی76/0، پذیرش مسئولیت66/0، گریز- اجتناب72/0، حل مساله‌ی برنامه‌ریزی شده67/0و ارزیابی مجدد مثبت79/0، و استرس شغلی اسپیلبرگر با روایی و اعتبار به ترتیب 87/0 و 83/0 داده ها جمع آوری شد و با روش های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد، واریانس، ضریب همبستگی پیرسون( در سطح معناداری 01/0) و تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ویژگی شخصیتی روان نژندی با استرس شغلی رابطه دارد 297/0 r=). همچنین، ویژگی شخصیتی روان نژندی با سبک مقابله ای گریز- اجتناب رابطه داشت 428/0 (r=. اما بین سبک های مقابله ای و استرس شغلی رابطه وجود ندارد. سبک مقابله ای گریز- اجتناب می تواند نقش واسطه ای در رابطه بین ویژگی شخصیتی روان نژندی و استرس شغلی داشته باشد. نتیجه گیری: راهبردهای مقابله ای می توانند در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و استرس شغلی در بیمارستان های دولتی نقش واسطه ای متفاوتی ایفا کنند. در انتخاب پرستاران باید به ویژگی های شخصیتی و راهبردهای مقابله ای آنان توجه شود..